Arkas.
Beschleunige das Opfer, Priesterin!
Der König wartet und es harrt das Volk.
Iphigenie.
Ich folgte meiner Pflicht und deinem Wink,
Wenn unvermutet nicht ein Hinderniß
Sich zwischen mich und die Erfüllung stellte.
Arkas.
Was ist's, das den Befehl des Königs hindert?
Iphigenie.
Der Zufall, dessen wir nicht Meister sind.
Arkas.
So sage mir's, daß ich's ihm schnell vermelde:
Denn er beschloß bei sich der beiden Tod.
Arkas.
Rapidu, ho pastrin', kun la ofero!
La reĝ' atendas, la popol' postulas.
Ifigenio.
Mi volus tuj plenumi mian devon,
Sed ve, malhelpo neantaŭvidita
Stariĝis inter mi kaj la plenumo.
Arkas.
Ha, kio baras reĝan la ordonon?
Ifigenio.
Okazo, kiu ne de ni dependas.
Arkas.
Rakontu, ke mi tuj al li raportu,
Ĉar li decidis jam, ke ambaŭ mortu.
Iphigenie.
Die Götter haben ihn noch nicht beschlossen.
Der ält'ste dieser Männer trägt die Schuld
Des nahverwandten Bluts, das er vergoß.
Die Furien verfolgen seinen Pfad,
Ja in dem innern Tempel faßte selbst
Das ‹bel ihn, und seine Gegenwart
Enteiligte die reine Stätte. Nun
Eil' ich mit meinen Jungfraun, an dem Meere
Der Göttin Bild mit frischer Welle netzend,
Geheimnißvolle Weihe zu begehn.
Es störe niemand unsern stillen Zug!
Ifigenio.
La dioj ĝin ankoraŭ ne decidis.
El tiuj viroj la plej aĝa portas
Sur si la kulpon de parencmortigo.
Lin la furioj venĝe persekutas,
Kaj eĉ en la interno de la templo
Atakis lin malsano la kruela
Kaj malsanktigis la plej puran lokon.
Mi nun kun virgulinoj miaj iras,
Por per lavado en la pura maro
Laŭ la misteraj leĝoj de la pastroj
La bildon de l' diino resanktigi.
Neniu nin malhelpu en la iro.
Arkas.
Ich melde dieses neue Hinderniß
Dem Könige geschwind; beginne du
Das heil'ge Werk nicht eh' bis er's erlaubt.
Iphigenie.
Dieß ist allein der Priestrin überlassen.
Arkas.
Solch seltnen Fall soll auch der König wissen.
Iphigenie.
Sein Rat wie sein Befehl verändert nichts.
Arkas.
Mi iros tuj raporti al la reĝo
Pri la malhelpo; la ceremonion
Vi ne komencu, ĝis li ĝin permesos.
Ifigenio.
Ĝi estas nur afero de l' pastrino.
Arkas.
La gravan fakton reĝo devas scii.
Ifigenio.
Sed lia vol' nenion povas ŝanĝi.
Arkas.
Oft wird der Mächtige zum Schein gefragt.
Iphigenie.
Erdringe nicht, was ich versagen sollte.
Arkas.
Versage nicht, was gut und nützlich ist.
Iphigenie.
Ich gebe nach, wenn du nicht säumen willst.
Arkas.
Pro formo potenculon ni demandas.
Ifigenio.
Ne trudu, kion devus mi rifuzi.
Arkas.
Konsentu tion, kio estas bona.
Ifigenio.
Mi cedos, se ne tro vi malrapidos.
Arkas.
Schnell bin ich mit der Nachricht in dem Lager,
Und schnell mit seinen Worten hier zurück.
O könnt' ich ihm noch eine Botschaft bringen,
Die alles lös'te, was uns jetzt verwirrt:
Denn du hast nicht des Treuen Rat geachtet.
Iphigenie.
Was ich vermochte, hab' ich gern gehan.
Arkas.
Noch änderst du den Sinn zur rechten Zeit.
Iphigenie.
Das steht nun einmal nicht in unsrer Macht.
Arkas.
Mi post momento estos ĉe la reĝo
Kaj tuj returne kun la vortoj liaj.
Ho, se mi ankaŭ povus al li porti
Sciigon, kiu ĉion klare solvus!
Ho ve, ke vi ne sekvis la konsilon
De fidelulo!
Ifigenio.
Volonte ja mi faris, kion povis.
Arkas.
Ankoraŭ nun vi povas ĉion ŝanĝi.
Ifigenio.
De mia volo tio ne dependas.
Arkas.
Du hältst unmöglich, was dir Mühe kostet.
Iphigenie.
Dir scheint es möglich, weil der Wunsch dich trügt.
Arkas.
Willst du denn alles so gelassen wagen?
Iphigenie.
Ich hab' es in der Götter Hand gelegt.
Arkas.
Sie pflegen Menschen menschlich zu erretten.
Iphigenie.
Auf ihren Fingerzeig kömmt alles an.
Arkas.
Neplaĉantaĵon trovas vi ne ebla.
Ifigenio.
Vi trovas ebla, kion vi deziras.
Arkas.
Ĉu ĉion tiel pesas vi trankvile?
Ifigenio.
Mi lasis la decidon al la dioj.
Arkas.
Sed ili ja la homojn savas home.
Ifigenio.
Mi faros ĉion, kion ili diros.
Arkas.
Ich sage dir, es liegt in deiner Hand.
Des Königs aufgebrachter Sinn allein
Bereitet diesen Fremden bittern Tod.
Das Heer entwöhnte längst vom harten Opfer
Und von dem blut'gen Dienste sein Gemüt.
Ja, mancher, den ein widriges Geschick
An fremdes Ufer trug, empfand es selbst,
Wie göttergleich dem armen Irrenden,
Umhergetrieben an der fremden Gränze,
Ein freundlich Menschenangesicht begegnet.
O wende nicht von uns was du vermagst!
Du endest leicht was du begonnen hast:
Denn nirgends baut die Milde, die herab
In menschlicher Gestalt vom Himmel kommt,
Ein Reich sich schneller, als wo trüb und wild
Ein neues Volk, voll Leben, Mut und Kraft,
Sich selbst und banger Ahnung überlassen,
Des Menschenlebens schwere Bürden trägt.
Arkas.
Ho, kredu, ĉio nur de vi dependas.
Nur la kolera stato de la reĝo
Al ambaŭ la fremduloj donas morton.
Jam de tre longe la militistaro
Dekutimiĝis de l' oferoj sangaj.
Eĉ multaj, kiujn malamika sorto
Al fremda bordo pelis, sentis mem
La tutan ĉarmon, tutan la diecon,
Se la vaganton en la fremda lando
Renkontas bondezira kaj afabla
Vizaĝo homa. Ho, ne tiru for
De ni la bonon, kiu por ni ĉiuj
De vi dependas! Kion vi komencis,
Vi povas ja facile alfinigi;
Ĉar la mildeco, kiu de l' ĉielo
En homa formo venas sur la teron,
Nenie pli rapide al si regnon
Konstruas, ol en tiu loko, kie
Sovaĝe kaj konfuze nova gento,
Plenega de kuraĝo kaj de forto,
Gvidata per la propraj antaŭsentoj,
La ŝarĝojn de la homa vivo portas.
Iphigenie.
Erschüttre meine Seele nicht, die du
Nach deinem Willen nicht bewegen kannst.
Arkas.
So lang es Zeit ist, schont man weder Mühe
Noch eines guten Wortes Wiederholung.
Iphigenie.
Du machst dir Müh und mir erregst du Schmerzen:
Vergebens beides: darum laß mich nun.
Arkas.
Die Schmerzen sind's, die ich zu Hülfe rufe:
Denn es sind Freunde, Gutes raten sie.
Ifigenio.
Ne skuu la animon mian, kiun
Laŭ via vol' direkti vi ne povas.
Arkas.
Dum temp' ankoraŭ estas, oni ŝparas
Nek penon, nek admonon ripetatan.
Ifigenio.
Al vi klopodojn kaj al mi suferojn
Vi kaŭzas, tamen ambaŭ estas vanaj.
Arkas.
De la suferoj mi nun petas helpon,
Ĉar plej amike ili ja konsilas.
Iphigenie.
Sie fassen meine Seele mit Gewalt,
Doch tilgen sie den Widerwillen nicht.
Arkas.
Fühlt eine schöne Seele Widerwillen
Für eine Wohltat, die der Edle reicht?
Ifigenio.
Kruele ili ŝiras mian koron,
Sed la malvolon ili ne ekstermas.
Arkas.
Ĉu povas nobla kor' malvolon havi
Por bono, kiun nobla hom' proponas?
Iphigenie.
Ja, wenn der Edle, was sich nicht geziemt,
Statt meines Dankes mich erwerben will.
Arkas.
Wer keine Neigung fühlt, dem mangelt es
An einem Worte der Entschuld'gung nie.
Dem Fürsten sag' ich an, was hier geschehn.
O wiederholtest du in deiner Seele,
Wie edel er sich gegen dich betrug
Von deiner Ankunft an bis diesen Tag.
Ifigenio.
Jes, se la nobla hom' anstataŭ danko
Min mem akiri malkonvene volas.
Arkas.
Se iu ne deziras, tre facile
Li ĉiam trovas vortojn de praviĝo.
Mi pri l' oferoj al la reĝ' raportos.
Ho, se vi en la kor' al vi ripetus,
Kiele noble li kun vi agadis
De via veno ĝis la nuna tago!
"Kein Wind ist demjenigen günstig, der nicht weiß, wohin er segeln will."